Υπάρχουν πιθανόν χίλιοι τρόποι για να πούμε το ίδιο πράγμα, κι άλλοι τόσοι για να «ακούσουμε» αυτό που ο άλλος μας λέει. Εδώ είναι φανερό πως η απλούστατη καθημερινή διαδικασία του «λέω κάτι σε κάποιον» δεν είναι τόσο απλή. Πόσο μάλλον του «φτιάξ' το μόνος σου»Ο αγώνας ενός «καθημερινού» ανθρώπου είναι ένας καθημερινός «αγώνας» για αυτονόητα πράγματα, που όμως σήμερα είναι τα ζητούμενα.
Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από την ανάγκη να εκφράζεσαι «αγωνιστικά», όταν έχεις μεγαλώσει μέσα στον μεταπολιτευτικό κλίμα της αριστεράς, μια αριστερά με οράματα και αρχές. Και όταν όλα κατέρρευσαν, η αναζήτηση σε οδήγησε στην ριζοσπαστική μαχόμενη οικολογία, ως την μόνη προοδευτική πολιτική πρόταση στην εποχή που διανύουμε.
Είναι δύσκολο σήμερα να λες πως προσπαθώ ό,τι κάνω να υπακούει στις αναλλοίωτες αξίες της ζωής. Κυρίως στον αυτοσεβασμό αλλά και στον σεβασμό των άλλων με άξονα την οικογένεια, που είναι και ο πυρήνας της ζωής. Σεβασμό στη φύση και στα όντα της, σεβασμό στο περιβάλλον ως κριτήριο ηθικής.
Κυρίως η φύση διδάσκει και η επαφή μαζί της είναι «ερωτική». Γι' αυτό και η βδομαδιάτικη ορειβασία είναι το καλύτερο υποκατάστατο.
Τελικά στη σημερινή κρίση, κρίση κοινωνική, κρίση αξιών με παρενέργειες οικονομικές, αυτό που έχει κανείς να αντιτάξει είναι η στάση ζωής. Είναι η επαναφορά στο προσκήνιο όλων αυτών των αξιών. Κυρίως όμως της ανθρώπινης αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας και του αλληλοσεβασμού.
O άνθρωπος «ρουφά» από το περιβάλλον ζωή, επαναφέρει την «τέχνη» της καλλιέργειας, δημιουργεί προϋποθέσεις αυτάρκειας, επαναπροσδιορίζει τον ρόλο του στον πλανήτη, αλλάζει τις καθημερινές του ανάγκες, ανατρέπει το καταναλωτικό μοντέλο και φυσικά το παραγωγικό μοντέλο, δημιουργώντας ένα άλλο κοινωνικό περιβάλλον.
Κεντρική σκέψη η πρωτοβουλία και η αυτενέργεια και ο αναντικατάστατος ενεργός ρόλος του πολίτη.
http://www.e-ecology.gr
